29 ذى‏القعده سال 10 هجرى قمرى، 11 اسفند سال 10 هجرى شمسى، 27 فوريه سال 632 ميلادى

  كاروان عظيم پيامبر(صلی الله علیه و اله و سلم)در پنجمين روز از سفر به همراه تمامى اهل مدينه و اطراف آن، - جز آنان كه به دليل بيمارى نتوانسته‏ اند همراهى كنند-  به «سُقْيا» رسيده است.

 كاروانی با بیش ازهفتاد هزار نفر؛ اما ده سال پيش، پيامبر(صلی الله علیه و اله و سلم)مسير مكّه تا مدينه را، به همراه تعداد اندكى پيموده بودند… مخفیانه، در شبي پر مخاطره، همان «لیلة المبیت» كه پيشواى جوانمردان، علي(علیه السلام)، هستى خويش را در طَبَق اخلاص گذاشت و دربستر پیامبر(صلی الله علیه و اله و سلم)خوابید تا با حفظ جان پیامبر، هجرت تاریخی ایشان رقم بخورد و اینچنین بود كه نازل گشت: و مِنَ النّاسِ مَن يَشرِى نَفسَهُ ابتِغاءَ مَرضاتِ اللَّهِ واللَّهُ رؤُوفٌ بالعِبادِ

«و در ميان مردمان، كسى وجود دارد كه جان خود را در راه رضاى خدا مى‏فروشد و خداوند بر اين چنين بندگان مهربان است.»