شاگردی از عابدی پرسید: تقوا را برایم توصیف کن.

عابد گفت: اگر در زمینی که پر از خار و خاشاک بود مجبور به گذر شدی چه می کنی؟

شاگرد گفت: پیوسته مواظب هستم و با احتیاط راه می روم تا خود را حفظ کنم.

عابد گفت:

در دنیا نیز چنین کن تقوا همین است، از گناهان کوچک و بزرگ پرهیز کن و هیچ گناهی را کوچک مشمار

زیرا کوهها با آن عظمت و بزرگی از سنگ های کوچک درست شده اند.