#پای_پیاده_تاملاقات_امام
#محبت

عَنْ بُرَیْدِ بْنِ مُعَاوِیَةَ الْعِجْلِیِّ قَالَ کُنْتُ عِنْدَ أَبِی جَعْفَرٍ(علیه السلام) إِذْ دَخَلَ عَلَیْهِ قَادِمٌ مِنْ خُرَاسَانَ مَاشِیاً فَأَخْرَجَ رِجْلَیْهِ وَ قَدْ تَغَلَّفَتَا وَ قَالَ أَمَا وَ اللهِ مَا جَاءَ بِی مِنْ حَیْثُ جِئْتُ إِلَّا حُبُّکُمْ أَهْلَ الْبَیْتِ. فَقَالَ أَبُوجَعْفَرٍ(علیه السلام): وَ اللهِ لَوْ أَحَبَّنَا حَجَرٌ حَشَرَهُ اللهُ مَعَنَا وَ هَلِ الدِّینُ إِلَّا الْحُبُّ؟…»؛

راوی می‌‌گوید خدمت امام باقر(علیه السلام) بودم که مردی از خراسان که با پای پیاده از خراسان خدمت امام رسیده بود بر ایشان وارد شد.

سپس پای خویش را در حالی که تاول زده بود نشان داد و گفت:
به خدا قسم فقط برای محبت شما اهل بیت این راه طولانی را طی کردم.

امام باقر(علیه السلام) فرمود: بخدا قسم حتی اگر یک سنگ به ما محبت داشته باشد، خدا آن سنگ را با ما محشور می‌‌کند. آیا دین چیزی غیر از محبت است؟

?بحار الانوار ج 27 ص 96